Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

ΤΖΩΝ ΜΠΑΡΘ : Η Πλωτή Όπερα.

Posted on Δεκεμβρίου 15, 2007 by ΣΠΙΘΑΣ

Περπατάμε στην όχθη ενός ποταμού και κάποια στιγμή κάνουμε μια μικρή στάση σ' ένα σημείο, εκείνο που σου δίνει μια καλή ευκαιρία για να απολαύσει κανείς την φύση, την θέα και να ρεμβάσει. Να μια ωραία στιγμή για να πάρουμε μια καλή ανάσα. Σε λίγο, άλλωστε θα κάνει την εμφάνισή του το ποταμόπλοιο. Σίγουρα θα είναι μια ξεχωριστή μέρα η σημερινή για μας.

Το ποταμόπλοιο που κινείται και διασχίζει τον ποταμό, έχει κλόουν, χορευτικά, μάγους, μπάντες, θεατρίνους και κάθε λογής εκδηλώσεις, οι οποίες εναλλάσονται διαδοχικά. Δεν έχουμε την δυνατότητα να έχουμε το σύνολο των εικόνων βέβαια, όπως είναι και το λογικό, αφού βρισκόμαστε σ'ένα σημείο του ποταμού, οπότε αναγκαζόμαστε να αλλάζουμε θέσεις και να προσπαθούμε κάθε φορά να μην χάσουμε τις πλούσιες παραστάσεις του.

Έτσι, την μια στέκουμε εδώ, την άλλη τρέχουμε πιο κάτω και τ'άλλα απο πληροφορίες που συλλέγουμε από δω κι από εκεί. Ξέχασα να σας αναφέρω ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί που επιλέξαμε να κάνουμε την βόλτα μας σε τούτο εδώ το μέρος στην άκρη μιας πόλης. Εδώ έχει έρθει όλος ο κόσμος σήμερα. Έχει έρθει για να δει, να μάθει και να διασκεδάσει.

Κάποια στιγμή έρχεται και η σειρά μας. Και περνά, ναι, ναι, ακριβώς στο σημείο που εμείς έχουμε σταθεί. Προλαβαίνουμε να το απολαύσουμε ολοζώντανα και όχι απο περιγραφές. Επιτέλους είναι η σειρά μας!

Ήταν ένας ταχυδακτυλουργός, που με τα μαγικά του κόλπα, μας ξετρέλανε από χαρά. Χαρήκαμε τόσο πολύ, παρότι γνωρίζαμε κατά βάθος και ξέραμε πολύ καλά ότι μας εξαπάτησε! Με την θέλησή μας, κατά κάποιο τρόπο, αλλά ας είναι, χαλάλι του!

Μετά ο καθένας μας, ζητούσε πληροφορίες εναγωνίως και με πολύ μεγάλη περιέργεια. Ο ένας απο τους άλλους, εκείνους που ήταν στις προηγούμενες θέσεις και σημεία της όχθης. Υπήρχαν και μερικοί που είχαν καταφέρει να είναι σε πολύ καλύτερα σημεία από αυτά που εμείς είχαμε επιλέξει.

Έτυχε, ίσως, ή το είχαν μελετήσει αλλιώτικα απο εμας. Αυτοί, είχαν δει "ζωντανά" τα καλύτερα σόου, οι τυχεροί!

Το ποταμόπλοιο συνεχίζει την πορεία του και τις παραστάσεις. Ήρθε η σειρά των άλλων, εκείνων που βρίσκονταν πιο κάτω απο μας, ώστε να απολαύσουν και να χαρούν, αν και δεν είχαν επιλέξει τα καλύτερα σημεία της όχθης. Το αντίθετο θάλεγα, μάλλον. Ποιός να ξέρει, άραγε, εκείνοι οι άνθρωποι τι θα καταφέρουν να δούν. Δεν ξέρουμε, καν, αν και θάθελα παρά πολύ να μάθω γι'αυτά.

Σιγά-σιγά, το πλοίο μας, χάνεται από τον ορίζοντα μας και απομακρύνεται ,τόσο πολύ, ώστε το μόνο που απομένει σε μας, πια, είναι οι ήχοι του, οι μακρινοί από τις μπαντες. Νύχτωσε και πρέπει να επιστρέψουμε στο σπίτι μας, στη μικρή μας πόλη.

Αύριο θα ρωτήσουμε και τους υπόλοιπους, να μας πληροφορήσουν. Θα μάθουμε περισσότερα, ίσως τα μάθουμε, όλα! Θάχουμε μια πλήρη και ακριβή εικόνα των γεγονότων στο ποταμόπλοιο,τα πάντα θα πούμε μεταξύ μας.

Ξέχασα να σας πω, ότι το ποταμόπλοιο είχε το όνομα " ΖΩΗ."

Θα φτιάξουμε την ολοκληρώμενη εικόνα, όλων των εκδηλώσεων, ίσως και των παρασκηνίων ακόμη. Σίγουρα θα έχει και αυτό, το παρασκήνιό του και τα δικά του μυστικά του. Τις δικές του μικρές ή μεγάλες ιστορίες.

Κάποιος θα βρεί την πλήρη εικόνα της "ΖΩΗΣ",
των γεγονότων και των εκδηλώσεων που παρουσίασε το ποταμόπλοιο, δωρεάν. Ναί, ήταν δωρέαν η παράσταση και μια ειδική προσφορά που έγινε στους κατοίκους της μικρής μας πόλης. Είχαμε την επέτειο απο την ίδρυσης της.

Θα μας τα εξηγήσει άραγε και σε μας, αυτός ο τυχερός που κατάφερε να έχει την πλήρη εικόνα όλων αυτών των σπουδαίων εκδηλώσεων και γεγονότων που κουβαλούσε επάνω του το ποταμόπλοιο; Θάμαστε πολύ τυχεροί, αν το καταφέρουμε κι αυτό.

Ισως όμως, τονίσει ιδιαίτερα τα "δικά" του σημεία και τις δικές του εικόνες - που φυσικά διαφέρουν των άλλων- έτσι όπως αυτός τα είδε.

Είχε όμως τα γυαλιά μαζί του; Γιατί πολλές φορές τον έχουμε δει να φορά διαφορετικά γυαλιά. Άλλο ζευγάρι για τα κοντινά και άλλο για να βλέπει μακριά.

Ποιό από τα δύο θα διάλεξε για την σημερινή ημέρα, άραγε;

Είναι κι'αυτό. Ο καθένας βλέπει τα γεγονότα από την δική του θέση και μοιάζει πολύ δύσκολο να μας δώσει την εικόνα που εμείς θέλουμε, ώστε να την προσθέσουμε στο δικό μας παζλ και να ταιριάζει απόλυτα και αρμονικά.

Ας είναι, πολύ το σκέφτομαι. Έτσι και αλλιώς, ήταν μια ευχάριστη και ξεχωριστή ημέρα.! Τι ευτυχία, σκέφτομαι μόνος μου, πια.
Αλλά και πόσο λίγο κρατάει αυτό, είπε μια φωνή, από μέσα μου.

Πώς είδα την "Πλωτή Όπερα"
(Σπίθας)


Ο ΤΖΟΝ ΜΠΑΡΘ έγραψε την Πλωτή Όπερα 24 ετών