Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011
Το τσαλάκωμα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. , ήρθε από την λάθος πλευρά.
Posted on Νοεμβρίου 07, 2011 by ΣΠΙΘΑΣ
Κάποτε θα γινόταν, δεν γίνεται να εξαπατάς επί τόσα χρόνια τους πάντες και τα πάντα. Και στο εσωτερικό της χώρας σου, αλλά και τους συνεταίρους σου, στο εξωτερικό της χώρας. Ψέματα μέσα, ψέματα έξω.
Τα ψέματα δεν είναι αιώνια. Κάποτε τελειώνουν οριστικά. Μόνο που τελειώνουν με ένα διαφορετικό τρόπο από αυτόν που εμείς φανταζόμαστε ή επιθυμούμε.
Τα χρηματικά κονδύλια, οι εμπορικές συμφωνίες και οι πάσης φύσεως παροχές απαιτούσαν - το παρέβλεψαν αυτό- αξιοποίηση και ανταποδοτικότητα.
Αντ' αυτού τα δύο κόμματα, στην εξουσία τους γαντζωμένα, απολάμβαναν και "έφτιαχναν" παρέες, συντεχνίες και παράκεντρα εξουσίας, πάντα με το αζημίωτο, βέβαια.
Το πελατειακό τους κράτος (αυτό που οι ίδιοι κατηγορούν, μαζί με τα φιλικά τους ΜΜΕ) ήταν, αμιγώς, δικό τους δημιούργημα, δική τους επιλογή. Οι ανεπαρκείς δημιουργούν ανεπάρκειες.
Τσαλάκωσαν ανθρώπους, κοινωνίες, συνειδήσεις και θέλουν να πείσουν το σύνολο, ένα ολόκληρο λαό πως φταίνε όλοι μαζί! Χαρακτηριστικό, ανεύθυνων, απαίδευτων, εξουσιομανών.
Οι ηγέτες είθισται να αναλαμβάνουν πάντα τις ευθύνες τους, οι μικροί ηγετίσκοι κρύβονται πίσω από από μικροπρέπειες, χαζογελώντας αυτάρεσκα.
Η "σφαλιάρα" ήταν ηχηρή και οδυνηρή. Μόνο που αυτό έγινε από τους άνωθεν και ισχυρούς συνεταίρους τους( μας) ( Ε.Ε. - Δ.ΝΤ.)
"Υπογράψτε και οι δύο την σύμβαση, θέλουμε τα λεφτά μας".
Δεν έγινε η αποκαθήλωση από εκείνους που τους έδωσαν την εντολή, από το εκλογικό σώμα, από τους ψηφοφόρους τους. Δεν "τιμωρήθηκαν" , προς το παρόν, από την ελληνική κοινωνία.
Η κοροϊδία, η υποκρισία, οι φιέστες, οι πολιτικοί λόγοι, οι κενοί, οι χωρίς ουσία, η ανεπάρκεια και το βόλεμα, αυτά έφτασαν στο μη παρέκει.
Οι "μεταρρυθμίσεις" που επιχειρήθηκαν, ήταν ανώδυνες για τους έχοντες, αλλά πολύ επώδυνες για τους μη έχοντες. Ήταν καταιγιστικές, κατ'εντολήν, ήταν ημιτελείς, μονομερείς και όχι ισόρροπες. "Μεταρρυθμίσεις" ανισσόροπες.
Στόχευσαν στον διαμελισμό της κοινωνίας χρησιμοποιώντας τα κοινωνικά αντανακλαστικά, κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Τον λογαριασμό, θα τον πληρώσουμε όλοι, βέβαια- έτσι γίνεται- και αντιστρόφως ανάλογα, δυστυχώς.
Εν πάσει περιπτώσει, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Τα πολύπλοκα προβλήματα δεν λύνονται με μια λέξη : "ναι" ή "όχι".
Έχουν περάσει, ανεπιστρεπτί, οι εποχές των μανιχαϊστικών αντιλήψειων. Οι δρόμοι είναι πολλοί και οι αναζητήσεις για ένα καλύτερο αύριο θα συνεχιστούν με άλλους όρους, πιο άμεσους από αυτούς που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Προς το παρόν εκείνο που προέχει είναι να τερματισθεί, όσο πιο γρήγορα, αυτή η παρωδία της δικομματικής ιλαροτραγωδίας που μας κόστισε πολύ ακριβά.
Και πρέπει να τερματισθεί, φτιάχνοντας, ταυτόχρονα, ένα καλύτερο μέλλον και μια καλύτερη κοινωνία για τα νέα παιδιά, ιδιαίτερα, που ζουν και βιώνουν ένα ασφυκτικό περιβάλλον.
Τα ψέματα δεν είναι αιώνια. Κάποτε τελειώνουν οριστικά. Μόνο που τελειώνουν με ένα διαφορετικό τρόπο από αυτόν που εμείς φανταζόμαστε ή επιθυμούμε.
Τα χρηματικά κονδύλια, οι εμπορικές συμφωνίες και οι πάσης φύσεως παροχές απαιτούσαν - το παρέβλεψαν αυτό- αξιοποίηση και ανταποδοτικότητα.
Αντ' αυτού τα δύο κόμματα, στην εξουσία τους γαντζωμένα, απολάμβαναν και "έφτιαχναν" παρέες, συντεχνίες και παράκεντρα εξουσίας, πάντα με το αζημίωτο, βέβαια.
Το πελατειακό τους κράτος (αυτό που οι ίδιοι κατηγορούν, μαζί με τα φιλικά τους ΜΜΕ) ήταν, αμιγώς, δικό τους δημιούργημα, δική τους επιλογή. Οι ανεπαρκείς δημιουργούν ανεπάρκειες.
Τσαλάκωσαν ανθρώπους, κοινωνίες, συνειδήσεις και θέλουν να πείσουν το σύνολο, ένα ολόκληρο λαό πως φταίνε όλοι μαζί! Χαρακτηριστικό, ανεύθυνων, απαίδευτων, εξουσιομανών.
Οι ηγέτες είθισται να αναλαμβάνουν πάντα τις ευθύνες τους, οι μικροί ηγετίσκοι κρύβονται πίσω από από μικροπρέπειες, χαζογελώντας αυτάρεσκα.
Η "σφαλιάρα" ήταν ηχηρή και οδυνηρή. Μόνο που αυτό έγινε από τους άνωθεν και ισχυρούς συνεταίρους τους( μας) ( Ε.Ε. - Δ.ΝΤ.)
"Υπογράψτε και οι δύο την σύμβαση, θέλουμε τα λεφτά μας".
Δεν έγινε η αποκαθήλωση από εκείνους που τους έδωσαν την εντολή, από το εκλογικό σώμα, από τους ψηφοφόρους τους. Δεν "τιμωρήθηκαν" , προς το παρόν, από την ελληνική κοινωνία.
Η κοροϊδία, η υποκρισία, οι φιέστες, οι πολιτικοί λόγοι, οι κενοί, οι χωρίς ουσία, η ανεπάρκεια και το βόλεμα, αυτά έφτασαν στο μη παρέκει.
Οι "μεταρρυθμίσεις" που επιχειρήθηκαν, ήταν ανώδυνες για τους έχοντες, αλλά πολύ επώδυνες για τους μη έχοντες. Ήταν καταιγιστικές, κατ'εντολήν, ήταν ημιτελείς, μονομερείς και όχι ισόρροπες. "Μεταρρυθμίσεις" ανισσόροπες.
Στόχευσαν στον διαμελισμό της κοινωνίας χρησιμοποιώντας τα κοινωνικά αντανακλαστικά, κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Τον λογαριασμό, θα τον πληρώσουμε όλοι, βέβαια- έτσι γίνεται- και αντιστρόφως ανάλογα, δυστυχώς.
Εν πάσει περιπτώσει, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Τα πολύπλοκα προβλήματα δεν λύνονται με μια λέξη : "ναι" ή "όχι".
Έχουν περάσει, ανεπιστρεπτί, οι εποχές των μανιχαϊστικών αντιλήψειων. Οι δρόμοι είναι πολλοί και οι αναζητήσεις για ένα καλύτερο αύριο θα συνεχιστούν με άλλους όρους, πιο άμεσους από αυτούς που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Προς το παρόν εκείνο που προέχει είναι να τερματισθεί, όσο πιο γρήγορα, αυτή η παρωδία της δικομματικής ιλαροτραγωδίας που μας κόστισε πολύ ακριβά.
Και πρέπει να τερματισθεί, φτιάχνοντας, ταυτόχρονα, ένα καλύτερο μέλλον και μια καλύτερη κοινωνία για τα νέα παιδιά, ιδιαίτερα, που ζουν και βιώνουν ένα ασφυκτικό περιβάλλον.
