Στο προηγούμενο, 1ο μέρος του άρθρου αυτού, αναφερθήκαμε σε δύο πεδία αντιπαράθεσης, δηλαδή την «παραχώρηση» των μηχανογραφημένων στοιχείων των πολιτών σε ιδιώτες και τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που αφορούν την κυρίαρχη σύγκρουση, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση του Δημοσίου. Δευτερεύουσα, αλλά επίσης κρίσιμη σύγκρουση είναι η μόνιμη, αλλά συγκυριακά οξυμένη σύγκρουση στον τομέα της πληροφόρησης. Αναδεικνύονται και εδώ δύο πεδία σύγκρουσης, διαφορετικού όμως τύπου:

* Τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης (internet)

* Τη διαφάνεια των αποφάσεων του Δημοσίου, ως βάση για εναλλακτική ενημέρωση και άμεση δημοκρατία.

Πεδίο τρίτο

Όλες οι επιθέσεις στην οργάνωση της πληροφορίας, αυτό το χάος που έχει μουδιάσει την κοινωνία ενορχηστρώνεται καθημερινά από τα ΜΜΕ προς το συμφέρον του κεφαλαίου, με κυβερνητική προπαγάνδα, αδιάκοπη παραπληροφόρηση, συγκάλυψη και διαστροφή των πληροφοριών. Δημιουργεί σύγχυση, φόβο, ψεύτικους εχθρούς και φίλους, αναπαράγει, δηλαδή, με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα την κυρίαρχη ιδεολογία.

Η αντίσταση στην επίθεση αυτή αρχίζει ακριβώς από την πληροφόρηση. Αποτελεί αντίσταση το κλείσιμο της τηλεόρασης και η έρευνα για εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι διαχειριστές της κυρίαρχης ιδεολογίας, γι' αυτό έχουν οργανώσει ειδικές ομάδες ιδεολογικής επίθεσης στα social media, στα blogs κ.λπ. 

Αυτό είναι το τρίτο πεδίο σύγκρουσης: Η κυριαρχία του κεφαλαίου στα ΜΜΕ είναι δεδομένη, δεν πρέπει να κυριαρχήσουν και στα εναλλακτικά μέσα1

Πρέπει να στηρίξουμε και να επεκτείνουμε τις δικές μας ομάδες αντ-πληροφόρησης, καθώς τα εναλλακτικά μέσα απευθύνονται κυρίως στη νεολαία, και ο χώρος μας -αν μη τι άλλο- διαθέτει δημιουργικούς ανθρώπους. 

Έτσι θα δώσουμε τη μάχη στη νεολαία που, δυστυχώς, κινείται μεταξύ γυμναστηρίου και κινητού και προσπαθεί με κάθε θυσία να ξεχάσει την κατάστασή της.

Πεδίο τέταρτο

Όμως η Πληροφορική έχει ακόμη έναν ρόλο να παίξει στο θέμα της πληροφόρησης. Όπως ανέφερα και παραπάνω, το ψέμα και η απόκρυψη είναι μέρος της επίθεσης, μέρος της αναδιοργάνωσης της καθημερινότητάς μας. Εργαλείο ενάντια σ' αυτή την επίθεση είναι η γνώση της πραγματικότητας και ειδικότερα η γνώση των πραγματικών πεπραγμένων της δημόσιας διοίκησης. 

Είναι η γνώση των αποφάσεων, των διευθετήσεων, των κρυμμένων νομοθετημάτων, είναι δηλαδή η διαφάνεια. Όμως, σήμερα, λόγω της πολυπλοκότητας της ζωής και του πλήθους των πληροφοριών που κυκλοφορούν, χωρίς Πληροφορική, και να θέλουμε, διαφάνεια δεν μπορούμε να την έχουμε.

Διαφάνεια δεν σημαίνει website τύπου diavgeia.gr που δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεως ΓΑΠ, όπου αναρτούνται ειλημμένες αποφάσεις επί αποφάσεων, με οργάνωση που ο μέσος πολίτης αδυνατεί να χειριστεί, που τον οδηγεί σε παραίτηση λόγω «άγνοιας»: η έρευνα στο diavgeia.gr απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις τόσο πληροφορικής όσο και οργάνωσης του δημοσίου τομέα.

Όμως, η Πληροφορική μάς δίνει εργαλεία ώστε η έρευνα αυτή να γίνεται αυτόματα και το αποτέλσμα να μας «σερβίρεται στο πιάτο». Αυτό δεν είναι τεμπελιά, αλλά απόλυτη αναγκαιότητα, καθώς ένας τρόπος να κρύβεις το σημαντικό είναι να το σκεπάζεις με το ασήμαντο, δηλαδή με πολλές και άχρηστες πληροφορίες, με το πρόσχημα της «πλήρους και εκτεταμένης πληροφόρησης». 

Όταν λοιπόν η όποια πληροφορία κρύβεται2, ο πολίτης οδηγείται πίσω στην τηλεόραση, απογοητευμένος από τον ίδιο του τον εαυτό.....

Ας δούμε λοιπόν το τέταρτο πεδίο σύγκρουσης, αυτό της πραγματικής διαφάνειας.
Διαφάνεια: Σε πρώτο στάδιο, δημιουργία ενός website (ή αναβάθμιση του diavgeia.gr), όπου η δημοσίευση θα ξεκινάει από προτάσεις και σχέδια νόμων και θα καταλήγει στις αποφάσεις. Παραδείγματος χάριν, ένα θέμα τοπικού δήμου θα μπορούσε να είναι: «να παραχωρήσουμε τη μισή πλατεία σε ένα εστιατόριο που μας τη ζήτησε;». 

Οι πληροφορίες πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμες, να βρίσκονται με απλά ερωτήματα, ώστε ο πολίτης να μπορεί να ενημερωθεί και μάλιστα να ζητήσει να του «προωθούνται» όλα τα θέματα ενδιαφέροντός του (π.χ., τα δημοτικά θέματα). Άλλα θέματα, όπως π.χ. οι ψηφοφορίες της Βουλής εξαφανίζονται τεχνιέντως ώστε ο κόσμος να παραπληροφορείται (π.χ., η Χρυσή Αυγή είναι οι μόνοι πατριώτες - δεν έχει ενημερωθεί για το τι ψηφίζει η Χρυσή Αυγή στη Βουλή). 

Η σωστή πληροφορία, βασισμένη σε πολύ καλή οργάνωση, με απλά συστήματα εύρεσης, RSS κ.λπ. θα έδινε ώθηση στην Αριστερά.

Θα ήθελα να τονίσω ότι η δημιουργία ενός τέτοιου website είναι απόλυτα εφικτή σήμερα, εάν πιέσουμε για τη σχετική χρηματοδότηση. Αυτό θα μας δώσει μεγάλη ώθηση, ακόμη και επικοινωνιακά, αν το αναδείξουμε ως δική μας προσπάθεια προς τη διαφάνεια....
Άμεση δημοκρατία: Το δεύτερο στάδιο θα είναι η παρέμβαση του πολίτη στις αποφάσεις, μέσω αυτού του website, ένα είδος άμεσης δημοκρατίας. Δηλαδή ο πολίτης θα μπορεί να μαζεύει υπογραφές ή και να ψηφίζει για θέματα ενδιαφέροντός του, αλλά με εκατέρωθεν (πολίτης - πολιτεία) κανόνες. Αυτά είναι εφικτά σήμερα.
Το Forum της Διαφάνειας: Η λήψη αποφάσεων απαιτεί ενημέρωση και αντιπαράθεση απόψεων, ιδεολογική πάλη. Επομένως, εάν υπάρχει δυνατότητα ψηφοφορίας μέσω του website, θα πρέπει να υπάρχει χώρος δημοσίευσης και ανταλλαγής απόψεων

Έτσι το Forum της Διαφάνειας θα γίνει... (συνεχίζεται)