"Το Μαγικό Βουνό"

Στο δρόμο προς το: "ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ"

- Χανς Κ.: " Δεν φτάνει η λέξη.  Είναι σαν να βλέπεις μέσα στον άνθρωπο, πώς φαίνεται εκεί μέσα - όλα λιωμένα και λάσπη..."

- Γιοάχιμ: " Εντάξει, τά ακούω κάθε μέρα, δεν χρειάζεται να μου το περιγράφεις."

- Χανς Κ." Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; ..μεγάλα χρονικά διαστήματα συρρικνώνονται, όταν επικρατεί αδιάκοπη ομοιομορφία κατά τρόπο που τρομάζει την καρδιά έως θανάτου...και τότε.  

Όταν η μία μέρα είναι σαν όλες, τότε είναι όλες σαν μία. Και στην πλήρη ομοιομορφία θα βιωνόταν και η πιο μακρόχρονη ζωή ως τελείως σύντομη και θα εξανεμιζόταν χωρίς να το αντιληφθούμε."

" Βλέπετε, λοιπόν κύριοι ; "

"Και άρχισε να μιλάει για το "λόγο", για την λατρεία του λόγου, της ευφράδειας, του θριάμβου της ανθρωπιάς, όπως την ονόμαζε. Γιατί ο λόγος έλεγε, ήταν η δόξα του ανθρώπου και το μόνο που έκανε τη ζωή ανθρώπινη.

Όχι μόνο ο ουμανισμός - η ανθρωπιά εν γένει, όλη η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο σεβασμός προς τον άνθρωπο και ο ανθρώπινος αυτοσεβασμός ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με το λόγο, με τη λογοτεχνία- γιατί ο ωραίος λόγος γεννούσε ωραίες πράξεις. Θάπρεπε να είχε προχωρήσει λίγο πάρα πέρα και αν πει ότι το ωραίο ύφος οδηγεί σε ωραίες πράξεις."

Πολιτισμός !

Το να γράφεις ωραία σήμαινε σχεδόν να σκέφτεσαι ωραία και από εκεί ήταν μόνο ένα βήμα στις ωραίες πράξεις."  Τι είναι ο άνθρωπος, πόσο εύκολα γελιέται αλήθεια η συνείδησή του!"

Από αίσθημα καθήκοντος άκουγε ο Χανς Κάστορπ τον Σεττεμπρίνι και εξέταζε ευμενώς τις απόψεις του για τη λόγική, τη Δημοκρατία και το ωραίο ύφος, πρόθυμος να επηρεαστεί."

Τι ή ποιός όμως βρισκόταν σε εκείνη την άλλη κατεύθυνση; Προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που να οδηγήσει και πάλι την σκέψη του και τη δραστηριότητά του;"...

(...σελ. 263, .264, 265, Εξάντας, β τόμος)

"ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ", του Thomas Mann

Η «πανδημική μονοκαλλιέργεια» των Μ.Μ.Ε.

Οταν υπάρχει μία κρίση, τα Μ.Μ.Ε. συνήθως διχάζονται. Η αντικειμενικότητα, που είναι ούτως ή άλλως αμφισβητήσιμη, υποχωρεί προς όφελος ενός ιδιότυπου «μανιχαϊσμού». Στη μία πλευρά υπάρχουν τα μίντια που υποστηρίζουν τις επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης και στην άλλη συστοιχίζονται εκείνα τα μέσα που προσπαθούν να ασκήσουν κριτική στις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας.

Τα φιλοκυβερνητικά Μ.Μ.Ε. ισχυρίζονται, εντούτοις, ότι δεν πρέπει να υπάρχουν επικρίσεις την ώρα της μάχης προκειμένου να ισχυροποιήσουν την παράταξη που έχει την εξουσία. Η άποψη αυτή είναι, ωστόσο, επικίνδυνη και αντιδημοκρατική αφού προσπαθεί να εμφυσήσει μια ιδιόμορφη (αυτο)λογοκρισία στους αντιπολιτευόμενους δημοσιογράφους που είναι, όπως πάντοτε, αντιπαραγωγική.

Τα Μ.Μ.Ε. που δεν πρόσκεινται στην κυβέρνηση οφείλουν, επομένως, να ασκήσουν έγκαιρη, έγκυρη κι υπεύθυνη κριτική, να αναδείξουν διαφορετικές πλευρές της επικαιρότητας, να εντοπίσουν τις παραλείψεις και τα υφιστάμενα κενά, να καυτηριάσουν τις αδικίες και να στηλιτεύσουν τα κακώς κείμενα προκειμένου να επηρεάσουν, προς το καλύτερο, τις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας.

Τα δύο στρατόπεδα του Τύπου δεν είναι, εντούτοις, πάντα ισοδύναμα γιατί υπάρχουν ορισμένα εργαλεία, σαν τη διαφημιστική δαπάνη των κρατικών οργανισμών και την δημόσια τηλεόραση, που επηρεάζουν αποφασιστικά την δημοσιογραφική κάλυψη της επικαιρότητας. Οι κυβερνήσεις διαθέτουν, επομένως, κάποια όπλα που μπορούν να υποστηρίξουν αποτελεσματικά την επιχειρηματολογία της εκτελεστικής εξουσίας.

Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Ελλάδα του κορονοϊού. Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε, επί παραδείγματι, να μεταθέσει τις πληρωμές των καναλιών για τις άδειες πανελλαδικής εμβέλειας χωρίς να αιτιολογήσει πειστικά την συγκεκριμένη απόφαση. Παράλληλα, αποφάσισε να ξοδέψει αρκετά εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να πραγματοποιήσει μια διαφημιστική εκστρατεία εναντίον της εξάπλωσης του κορονοϊού που θα έπρεπε να γίνεται δωρεάν από όλα τα μέσα.

Θα μπορούσαμε να συσχετίσουμε άμεσα την προβληματική δημοσιογραφική κάλυψη της υγειονομικής κρίσης με τις προαναφερθείσες εξελίξεις; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά – εκτός των εμπλεκομένων. Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί, ωστόσο, να είναι τίμια, αλλά θα πρέπει να φαίνεται και τίμια. Χρειάζεται, επομένως, να υπάρξει απόλυτη διαφάνεια και να δοθούν μερικές εξηγήσεις για την στάση του Τύπου.

Γιατί εμφανίστηκαν, επί παραδείγματι, ορισμένοι δημοσιογράφοι που επιχειρηματολογούσαν κυνικά υπέρ της ενημερωτικής μονομέρειας και της μονοφωνίας των κυβερνητικών στελεχών; Γιατί επέλεξαν να μας συγκρίνουν πεισματικά με την Δυτική Ευρώπη κι όχι με τα Βαλκάνια ή τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που σημείωσαν παραπλήσιες επιδόσεις στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού;

Γιατί δεν άσκησαν κριτική στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης και στις αδικίες που εμπεριείχαν; Γιατί δεν αναφέρθηκαν περισσότερο στις ελλείψεις που υπάρχουν στα νοσοκομεία και στα λοιπά ιατρικά κέντρα της χώρας; Γιατί αναπαρήγαγαν αδιάκοπα την προβληματική ρητορική περί της «κοινωνικής ευθύνης» που θα έφερε το βάρος εφόσον υπήρχε επιδείνωση της κρίσης;

Τα ερωτήματα αυτά δεν πρόκειται να απαντηθούν σύντομα. Έτσι συμβαίνει συνήθως. Δεν θα πρέπει να σταματήσουμε, ωστόσο, να ασκούμε κριτική στις αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και να καταθέτουμε τις απορίες που έχουμε προκειμένου να μαθαίνουμε την αλήθεια. Η σωστή «δημοσιογραφία των πολιτών» μπορεί να καλύψει αρκετές ελλείψεις της «επαγγελματικής δημοσιογραφίας».

Χάρης Ραϊτσίνης,
ιστορικός, Δρ. Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.

Πηγή: epoxi.gr 
MAY, 30  2020

Μείωση του Κόστους Ηλεκτρικής Ενέργειας, η Πρώτιστη Προτεραιότητα του Μ. Παναγιωτάκη, τ. Προέδρου και Δ/ντος Συμβούλου, ΔΕΗ

Του Μανώλη Παναγιωτάκη, τ. Προέδρου και Δ/ντος Συμβούλου, ΔΕΗ

Μείωση του Κόστους Ηλεκτρικής Ενέργειας, η Πρώτιστη Προτεραιότητα

Ως συνέπεια αλλά και με αφορμή την πανδημία θα μας απασχολήσει όχι μόνο η αναμενόμενη οικονομική  ύφεση αλλά και η ίδια η δομή της οικονομίας . Αναμένονται έντονοι προβληματισμοί , αντιπαραθέσεις και πιθανές ανατροπές των ακολουθούμενων πολιτικών ενδεχομένως και ως αντανάκλαση ανάλογων ανατροπών σε διεθνές επίπεδο. 

Ωστόσο θεωρώ ότι η μεγάλη πλειοψηφία θα συγκλίνει τουλάχιστον στην ανάγκη της μεγέθυνσης της βιομηχανικής παραγωγής , έτσι ώστε η συμμετοχή της μεταποίησης στο ΑΕΠ να αυξηθεί από το σημερινό 9% σε τουλάχιστον 12% έναντι μέσου όρου των χωρών της ΕΕ 15%.

Πρόκειται για μεγάλη αλλαγή, αλλά απολύτως αναγκαία. Ο κορωνοϊός μας δείχνει με δραματικό  τρόπο ότι η «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού καθιστά την οικονομία μας ευάλωτη σε κρίσεις.

Ενόψει των ανωτέρω η σημασία τού κόστους παραγωγής και διάθεσης της ηλεκτρικής ενέργειας καθίσταται καθοριστική. Η μείωση του είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Η κατακρήμνιση των διεθνών τιμών των καυσίμων, η οποία συμπαρέσυρε το κόστος παραγωγής σε επίπεδα πρωτοφανή, τόσο στο διασυνδεδεμένο σύστημα, όσο και στα νησιά(όπου, σε συνδυασμό με τη μείωση της κατανάλωσης αναμένεται σημαντική μείωση των ΥΚΩ για το 2020) είναι προσωρινή. Οι τιμές θα αυξηθούν έστω και αν δεν επανέλθουν άμεσα στα προ κρίσης επίπεδα. Έτσι η σημερινή κατάσταση σε καμία περίπτωση δεν προσφέρεται για στρατηγικές επιλογές, ούτε καν να τις επηρεάσει.

Σε επίπεδο ΕΕ φρονώ ότι η στρατηγική σε ότι αφορά στην πράσινη ενέργεια και στην ενοποίηση της αγοράς δεν θα μεταβληθεί. Εντούτοις είναι εύλογο να περιμένουμε σημαντικές διαφοροποιήσεις στις προτεραιότητες ,στους ρυθμούς και στο μίγμα των πολιτικών και των μέτρων. Η στήριξη των οικονομιών των χωρών θα είναι η βασική προτεραιότητα σε βραχυ-μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Και, με γνώμονα τις επιπτώσεις της κρίσης, που δεν θα είναι ίδιες για όλους, θα αναδειχθούν και θα ληφθούν υπόψη οι εθνικές ιδιαιτερότητες.

Η χώρα μας πρέπει να ετοιμαστεί να αναδείξει και να καταθέσει  τα δικά της αιτήματα  στον τομέα της ενέργειας.

Η μείωση αλλά και ο έλεγχος του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας αφορά σε όλη την αλυσίδα ,από την παραγωγή μέχρι τη διάθεση. Πρωταρχικός στόχος  γι’ αυτό αλλά και για την ίδια την οικονομία πρέπει να είναι η μείωση της υπερβολικής σημερινής ενεργειακής εξάρτησης . 
Με αυτό το στόχο είναι πλήρως εναρμονισμένοι οι στόχοι για το περιβάλλον, την  ταχύρρυθμη ανάπτυξη των ΑΠΕ ,την ενεργειακή αποδοτικότητα .Και ακόμη η επιτάχυνση του τεχνολογικού εκσυγχρονισμού των Δικτύων Διανομής, οι διασυνδέσεις των νησιών, η ηλεκτροκίνηση.

Το ζήτημα που εγείρεται αφορά στο μίγμα καυσίμου για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας σε βραχυ-μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, μέχρι την πλήρη αντικατάσταση της «συμβατικής» θερμικής παραγωγής από πράσινη ενέργεια, κάτι που όμως προϋποθέτει τεχνολογικές και  οικονομικές εξελίξεις μεγέθους ανατροπής.

Επιβάλλεται τη θέση των δογμάτων  να πάρει επι τέλους η επιστήμη και ο ορθολογισμός. Οι επιλογές για το μίγμα λιγνίτη και φυσικού αερίου να είναι αποτέλεσμα εμπεριστατωμένων μελετών και στάθμισης όλων των παραμέτρων ,με ουσιαστικό διάλογο. Μοναδικός στόχος η εξυπηρέτηση των αναγκών της οικονομίας  . 
Μικροπολιτικές σκοπιμότητες η λογικές εξυπηρέτησης λόμπυ  δεν είναι νοητό να βάλλουν τη σφραγίδα τους στις επιλογές  τούτες τις κρίσιμες ώρες.

Σε ότι αφορά στην αγορά είναι καιρός να επανεξεταστούν κατάλοιπα του  παρελθόντος ,που επιβαρύνουν το κόστος . Αποτυπώματα μιας λογικής που ήθελε το κράτος να αναθέτει αλλού τις δικές του υποχρεώσεις ,και μάλιστα αντί να επιβαρύνεται να επωφελείται .Παραθέτω μεταξύ άλλων τα δυο σημαντικότερα  κατά τη γνώμη μου.

·      *   Απαλλαγή από τη φορολογία του ντίζελ και του μαζούτ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας  στα  νησιά. Αυτό θα μειώσει δραστικά  τα ποσά των ΥΚΩ και την επιβάρυνση των καταναλωτών.

·       *    Στήριξη των ευάλωτων καταναλωτών από τον κρατικό προϋπολογισμό, με τη χορήγηση κουπονιών ηλ. ενέργειας. Αυτό θα απαλλάξει την αγορά από σημαντικό βάρος, ανεξάρτητα αν σήμερα αυτό το επωμίζεται αποκλειστικά η ΔΕΗ, και θα διευρύνει το τμήμα της κατανάλωσης που συμμετέχει στον ανταγωνισμό.

Τέλος, για τη βιομηχανία και στο βαθμό που η ΕΕ επιμένει να αναθέτει την απανθρακοποίηση στο χρηματιστηριακό παιχνίδι, πράγμα που συνεπάγεται υπέρμετρη επιβάρυνση του κόστους παραγωγής, να επιδιωχθεί η επέκταση σε όσο το δυνατό περισσότερους βιομηχανικούς κλάδους της αντιστάθμισης CO2.

COVID19 : Ας μην κομπάζουν στην εποχή του φόβου.

Η ΝΔ πήρε τα μέτρα "νωρίς" σχετικά με άλλες χώρες κάτω από την πίεση του κόσμου, η οποία οφείλεται σε ορισμένες πολύ συγκεκριμένες παραμέτρους .*

Ο Π/Θ να σταθμίσει τα γεγονότα και να αντιληφθεί ότι χωρίς την κινητοποίηση του νοσηλευτικού προσωπικού κ' του κόσμου, όλα θα είχαν γίνει αργότερα. Αυτό θα στοίχιζε πολλά σε πολλούς.

*Ποιοί παράμετροι και λόγοι έκαναν την κυβέρνηση να πάρει τα μέτρα σχετικά έγκαιρα;

1) Η οικονομική άνεση που της παρείχε το μαξιλάρι των 37 δις ** που άφησε στα ταμεία του κράτους η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο βασικός λόγος ο οποίος της έδωσε την ευχέρεια να πάρει περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του COVID19, με σοβαρό οικονομικό κόστος, όπως το κλείσιμο σχολείων, καταστημάτων και εταιρειών. *37 δις

2) Η διαφορετικότητά μας σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ :

2α. Είμαστε η μοναδική χώρα όπου δεν έχει γίνει διαχωρισμός κράτους- εκκλησίας. Αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κοινωνική αναταραχή από τη στάση της εκκλησίας, η οποία επέμενε να τελεστούν κανονικά οι λειτουργίες αγνοώντας τον κίνδυνο από το συνωστισμό των πιστών της. Αντίθετα, η καθολική εκκλησία άμεσα απαγόρεψε την είσοδο των πιστών της στους ναούς.

Η αντίδραση της κοινωνίας και ιδιαίτερα των social media ήταν έντονη, βλέποντας το υπουργείο Παιδείας κ Θρησκευμάτων να παίρνει άλλα μέτρα για τα σχολεία ( να κλείσουν ) και αλλά μέτρα για τις εκκλησίες ( να μην κλείσουν ).

2β. Ο φόβος από το παραπάνω γεγονός ενεργοποίησε αλυσιδωτά τα ανθρώπινα αντανακλαστικά, αυτά της επιβίωσης και την ανάγκη για προφύλαξη από τον επερχόμενο θανατηφόρο ιό.

2γ. Η επώδυνη νωπή μνήμη της υποβάθμισης του συστήματος υγείας, με σειρά μνημονίων δηλ.

μείωση επιδομάτων, σε ευπαθείς ομάδες, είσοδο σε νοσοκομεία με χαράτσι το 5ευρο, αύξηση φαρμάκων, κλείσιμο νοσοκομείων, ένας διαρκής διασυρμός του δημόσιου συστήματος υγείας. Η διαχείριση του ΕΣΥ απο ΝΔ/ΠΑΣΟΚ στα μνημονιακά χρόνια ήταν κάκιστη και διέλυσε βασικές δομές του ΕΣΥ.

Οι πληγές ακόμα νωπές, η μνήμη δεν τις είχε σβήσει και ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο συνωστισμού ασθενών στις ΜΕΘ πάνω από τα όρια αντοχής τους , σε ένα ασθενές σύστημα υγείας τρομοκράτησε τον κόσμο. Ο φόβος ενεργοποίησε.

Ποιος φόβος ;

2δ. Ο φόβος για το δημόσιο σύστημα υγείας που, αν και είχε γίνει "μάχη" προεκλογικά, όλοι ήξεραν ότι το ΕΣΥ δεν ήταν ισάξιο με αυτό της Ιταλίας, Αγγλίας κλπ , ενώ οι προθέσεις της ΝΔ για τα ΣΔΙΤ , που είχαν περάσει αβρόχοις ποσί, ενίσχυσε τις ανησυχίες.

Ο κόσμος "θυμήθηκε", το ένστικτο της επιβίωσης ξύπνησε, η κυβέρνηση βρέθηκε απροετοίμαστη, τρομοκρατήθηκε, δεν ήταν "θωρακισμένη" και το ήξερε. Οι αρμόδιοι κυβερνητικοί δεν αντέδρασαν άμεσα ούτε συντονισμένα.

"Σύρθηκαν" από τα γεγονότα, ενώ είχαν στην πλάτη τους την κακή διαχείριση στο θέμα των νησιών. (προσφυγικό).

3. Προς επίρωσση των παραπάνω, το πλέον δημοφιλές πρόσωπο 'τυχαίνει" να είναι ο κ. Τσιόδρας, ο οποίος έχει σηκώσει στις πλάτες του την ανεπάρκεια του "επιτελικού κράτους" και ο οποίος δεν ανήκε ούτε στο επιτελικό κράτος ούτε στους εκλεγμένους της ΝΔ.

Μια κυβέρνηση που δήλωνε "είμαστε θωρακισμένοι" ενώ τα νοσοκομεία που είχαν διαλυθεί επί μνημονίων και οι ελλείψεις ήταν ακόμη εμφανείς τόσο στο νοσηλευτικό προσωπικό ( δεν έγιναν οι 4000 προσλήψεις που είχαν εξαγγελθεί από την προγούμενη κυβέρνηση του Συριζα) αλλά και στα βασικά είδη υγείας, ( μάσκες, γάντια, αντισηπτικά ), δεν είχε να επιδείξει κανένα στέλεχός της που να ανταποκρίθηκε επαρκώς στην κρίση της πανδημίας, πέραν του κου Τσιόδρα.

Ας μην κομπάζει, λοιπόν η ΝΔ , η οποία βρήκε +19.500 νοσηλευτικό προσωπικό από προσλήψεις μεταξύ 2015-19. Η διάθεση να μεγενθύνει γεγονότα και να οικοιοποιηθεί τα "καλά", σε σχέση με άλλες χώρες ,αποτελέσματα, δεν είναι της παρούσης.

Ας μην κομπάζει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και ας μην ειρωνεύεται τις αντίθετες απόψεις, σαν να μην δέχεται καμία κριτική.

Να μην χρεώνει όλα τα αρνητικά στην ατομική ευθύνη και όλα τα θετικά στις δικές της ενέργειες.

Είμαστε στη μέση ενός πολέμου και χρειάζεται συλλογική ευθύνη στην πράξη. Η διαφάνεια που απαιτείται δεν είναι προς το παρόν ορατή, αφού καταργήθηκε η Εθνική Αρχή Διαφάνειας και υπάρχουν πολλά παράπονα και διαμαρτυρίες για τη διασπάθιση 11 εκ ευρώ για διαφημίσεις οι οποίες, βάσει Συντάγματος, έπρεπε να είναι υποχρεωτικά δωρεάν από τα ΜΜΕ.

Ας μην κομπάζουμε, λοιπόν.

Αμετροέπειες - Ο κ. Χατζηδάκης υπερέβη τα όρια μιλώντας για «μπάχαλο» της ΔΕΗ.

Του Γιώργου Ανδριώτη*

Συνεχίζοντας την πλημμυρίδα των αρνητικών δηλώσεών του για τη ΔΕΗ, ο κ. Χατζηδάκης (για δικούς του λόγους που δεν σχολιάζω) υπερέβη τα όρια μιλώντας για «μπάχαλο» της ΔΕΗ.


Η επιεικώς απαράδεκτη, κατά τη γνώμη μου, δήλωση αυτή στρέφεται ευθέως εναντίον όχι μόνο των υπηρεσιών και των στελεχών της ΔΕΗ, που με υποδειγματική σοβαρότητα και επαγγελματισμό εργάζονται για να διαμορφώνουν απολύτως αξιόπιστα οικονομικά στοιχεία, αλλά και των αρμόδιων θεσμικών οργάνων της διοίκησης, όπως η Επιτροπή Ελέγχου καθώς και ο εξωτερικός ορκωτός λογιστής ελεγκτής που τα ελέγχουν.


Δεν πιστεύω να μη γνωρίζει ο κ. Χατζηδάκης ότι τα οικονομικά αποτελέσματα διαμορφώνονται όχι μόνο από προβλεπτούς παράγοντες, όπως οι δαπάνες του προσωπικού, το ύψος των επενδύσεων κ.λπ., αλλά και από απρόβλεπτους, όπως το μέγεθος της υδροηλεκτρικής παραγωγής, οι τιμές των δικαιωμάτων διοξειδίου του άνθρακα που επηρεάζουν την ποσότητα της λιγνιτικής παραγωγής, οι διεθνείς τιμές ηλεκτρικής ενέργειας που επηρεάζουν άμεσα την ποσότητα των εισαγωγών, οι τιμές αερίου και πετρελαίου κ.λπ. Για τους λόγους αυτούς οι υπηρεσίες αναθεωρούν τις προβλέψεις για τα οικονομικά στοιχεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα, επανεξετάζοντας τις παραδοχές με τα νέα δεδομένα. Έτσι, τα εκάστοτε νούμερα αλλάζουν, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, χωρίς αυτό να συνιστά «μπάχαλο», όπως δυστυχώς χαρακτηρίζεται.


Σημειώνεται ότι τα 700, 900 ή όσα εκατομμύρια κάθε φορά αναφέρονται ως χρηματοδοτικές ανάγκες δεν αφορούν την επιβίωση της επιχείρησης όπως αφήνεται να εννοηθεί, αλλά πρωτίστως την υλοποίηση του τεράστιου επενδυτικού προγράμματος του Ομίλου ΔΕΗ, δηλαδή αφορούν την ανάπτυξή του τα επόμενα χρόνια.


Σε ό,τι αφορά τα μέτρα για τη ρευστότητα της ΔΕΗ, η απελθούσα διοίκηση και εγώ προσωπικά είχαμε προτείνει την καθιέρωση της ρήτρας διοξειδίου του άνθρακα σε συνδυασμό με άλλα μέτρα που είχαμε ζητήσει, όπως η απόδοση των ΥΚΩ του 2011, τα πιθανά έσοδα από τη είσπραξη μέρους τουλάχιστον των οφειλών ως αποτέλεσμα των δράσεων που είχε σχεδιάσει και δρομολογήσει η προηγούμενη διοίκηση κ.λπ. Αυτά θα ήταν αρκετά για την αντιμετώπιση των τρεχόντων οικονομικών προβλημάτων και των χρηματοδοτικών αναγκών της επιχείρησης για το 2020.


Κατά συνέπεια, οι μεγάλες αυξήσεις που αναγγέλθηκαν στο ανταγωνιστικό σκέλος των τιμολογίων είναι υπερβολικές και η μείωση της έκπτωσης συνέπειας (που είχε καθιερώσει για πρώτη φορά τον Μάιο του 2016 η διοίκησή μας) σε 5% εντελώς απαράδεκτη. Κατά τη γνώμη μου, έχει στόχο να εξωθήσει τους πιο καλούς πελάτες της ΔΕΗ προς τους ανταγωνιστές της.


Με την ευκαιρία, θέλω να εκφράσω δύο απορίες:

* Γιατί δεν ξεκίνησε η είσοδος της επιχείρησης στην αγορά του φυσικού αερίου τον Σεπτέμβριο, όπως είχε σχεδιαστεί και είχαν ολοκληρωθεί οι προετοιμασίες;


* Γιατί καθυστερεί τόσο πολύ, όπως γράφεται στον Τύπο, η υλοποίηση της τιτλοποίησης των οφειλών που είχαμε δρομολογήσει με προοπτική να ολοκληρωθεί έως το τέλος Σεπτεμβρίου;


Τέλος, επειδή ο κ. Χατζηδάκης αναφέρεται στον «ζουρλομανδύα» των σχέσεων ΔΕΗ - Δημοσίου, εύχομαι ειλικρινά να τον αφαιρέσει, όπως ήταν πάγιο αίτημα της διοίκησης όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οφείλω όμως να του υπενθυμίσω ότι αυτός ο «ζουρλομανδύας» υπάρχει εδώ και δεκαετίες και ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο τα πρώτα χρόνια των Μνημονίων από τις τότε κυβερνήσεις.

Και, για να είμαι δίκαιος, δυστυχώς, ούτε η απελθούσα κυβέρνηση τον είχε αφαιρέσει...



* Ο Γιώργος Ανδριώτης είναι τέως αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της ΔΕΗ, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου

Η πλωτή όπερα συνεχίζει τις παραστάσεις της

Κάποια στιγμή έρχεται και η σειρά μας. Και περνά, ναι, ναι, ακριβώς στο σημείο που εμείς έχουμε σταθεί. Προλαβαίνουμε να το απολαύσουμε ολοζώντανα και όχι απο περιγραφές. Επιτέλους είναι η σειρά μας!

Ήταν ένας ταχυδακτυλουργός, που με τα μαγικά του κόλπα, μας ξετρέλανε από χαρά. Χαρήκαμε τόσο πολύ, παρότι γνωρίζαμε κατά βάθος και ξέραμε πολύ καλά ότι μας εξαπάτησε! Με την θέλησή μας, κατά κάποιο τρόπο, αλλά ας είναι, χαλάλι του!

Μετά ο καθένας μας, ζητούσε πληροφορίες εναγωνίως και με πολύ μεγάλη περιέργεια. Ο ένας απο τους άλλους, εκείνους που ήταν στις προηγούμενες θέσεις και σημεία της όχθης. Υπήρχαν και μερικοί που είχαν καταφέρει να είναι σε πολύ καλύτερα σημεία από αυτά που εμείς είχαμε επιλέξει.

Έτυχε, ίσως, ή το είχαν μελετήσει αλλιώτικα απο εμας. Αυτοί, είχαν δει "ζωντανά" τα καλύτερα σόου, οι τυχεροί!

Το ποταμόπλοιο συνεχίζει την πορεία του και τις παραστάσεις. Ήρθε η σειρά των άλλων, εκείνων που βρίσκονταν πιο κάτω απο μας, ώστε να απολαύσουν και να χαρούν, αν και δεν είχαν επιλέξει τα καλύτερα σημεία της όχθης. Το αντίθετο θάλεγα, μάλλον. Ποιός να ξέρει, άραγε, εκείνοι οι άνθρωποι  τι θα καταφέρουν να δούν. Δεν ξέρουμε, καν, αν και θάθελα παρά πολύ να μάθω γι'αυτά.

Σιγά-σιγά, το πλοίο μας, χάνεται από τον ορίζοντα μας και απομακρύνεται ,τόσο πολύ, ώστε το μόνο που απομένει σε μας, πια, είναι οι ήχοι του, οι μακρινοί από τις μπαντες. Νύχτωσε και πρέπει να επιστρέψουμε στο σπίτι μας, στη μικρή μας πόλη.

Αύριο θα ρωτήσουμε και τους υπόλοιπους, να μας πληροφορήσουν. Θα μάθουμε περισσότερα, ίσως τα μάθουμε, όλα! Θάχουμε μια πλήρη και ακριβή εικόνα των γεγονότων στο ποταμόπλοιο,τα πάντα θα πούμε μεταξύ μας.

Ξέχασα να σας πω, ότι το ποταμόπλοιο είχε το όνομα "ΖΩΗ".

Εισαγωγή στη σύγχρονη συστημική θεωρία

ΘΩΜΑΣ ΜΑΥΡΟΦΙΔΗΣ 

                                          

Κοινωνία και σύστημα 

 " Όπως είπαμε, δεν υπάρχει Ιθάκη, δεν υπάρχει τελικός προορισμός. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να κρατήσουμε πάνω απ΄όλα: δεν υπάρχει "τρυφερή γωνιά", ένα μέρος για να αναπαυθείς, μια "αταξική κοινωνία", μια "κοινωνία χριστιανικής αγάπης", μια "ορθολογική κοινωνία", μια κοινωνία τέλος πάντων που δεν θα εξαιρεί μερικούς ανθρώπους από κάποιες, λίγες έστω, από τις λειτουργίες της. Με άλλα λόγια θα πρέπει συνεχώς να βελτιώνουμε τον κόσμο που οι ίδιοι δημιουργούμε. Αυτό θα δημιουργεί ( όπως και τώρα ) περισσότερη περιπλοκότητα, οπότε θα πρέπει να συνεχίζουμε την ίδια πορεία.

 Η ίδια η κοινωνία δεν είναι κάποια δομή, είναι μια αδιάκοπη πορεία. Δεν ταξιδεύουμε προς κάποιο μέλλον. Είμαστε πάντα εδώ, τώρα."

 ( Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ )