Στο δρόμο προς το: "ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ"
- Χανς Κ.: " Δεν φτάνει η λέξη. Είναι σαν να βλέπεις μέσα στον άνθρωπο, πώς φαίνεται εκεί μέσα - όλα λιωμένα και λάσπη..."
- Γιοάχιμ: " Εντάξει, τά ακούω κάθε μέρα, δεν χρειάζεται να μου το περιγράφεις."
- Χανς Κ." Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; ..μεγάλα χρονικά διαστήματα συρρικνώνονται, όταν επικρατεί αδιάκοπη ομοιομορφία κατά τρόπο που τρομάζει την καρδιά έως θανάτου...και τότε.
Όταν η μία μέρα είναι σαν όλες, τότε είναι όλες σαν μία. Και στην πλήρη ομοιομορφία θα βιωνόταν και η πιο μακρόχρονη ζωή ως τελείως σύντομη και θα εξανεμιζόταν χωρίς να το αντιληφθούμε."
" Βλέπετε, λοιπόν κύριοι ; "
"Και άρχισε να μιλάει για το "λόγο", για την λατρεία του λόγου, της ευφράδειας, του θριάμβου της ανθρωπιάς, όπως την ονόμαζε. Γιατί ο λόγος έλεγε, ήταν η δόξα του ανθρώπου και το μόνο που έκανε τη ζωή ανθρώπινη.
Όχι μόνο ο ουμανισμός - η ανθρωπιά εν γένει, όλη η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο σεβασμός προς τον άνθρωπο και ο ανθρώπινος αυτοσεβασμός ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με το λόγο, με τη λογοτεχνία- γιατί ο ωραίος λόγος γεννούσε ωραίες πράξεις. Θάπρεπε να είχε προχωρήσει λίγο πάρα πέρα και αν πει ότι το ωραίο ύφος οδηγεί σε ωραίες πράξεις."
Πολιτισμός !
Από αίσθημα καθήκοντος άκουγε ο Χανς Κάστορπ τον Σεττεμπρίνι και εξέταζε ευμενώς τις απόψεις του για τη λόγική, τη Δημοκρατία και το ωραίο ύφος, πρόθυμος να επηρεαστεί."
Τι ή ποιός όμως βρισκόταν σε εκείνη την άλλη κατεύθυνση; Προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που να οδηγήσει και πάλι την σκέψη του και τη δραστηριότητά του;"...
(...σελ. 263, .264, 265, Εξάντας, β τόμος)
"ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ", του Thomas Mann
- Χανς Κ.: " Δεν φτάνει η λέξη. Είναι σαν να βλέπεις μέσα στον άνθρωπο, πώς φαίνεται εκεί μέσα - όλα λιωμένα και λάσπη..."
- Γιοάχιμ: " Εντάξει, τά ακούω κάθε μέρα, δεν χρειάζεται να μου το περιγράφεις."
- Χανς Κ." Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; ..μεγάλα χρονικά διαστήματα συρρικνώνονται, όταν επικρατεί αδιάκοπη ομοιομορφία κατά τρόπο που τρομάζει την καρδιά έως θανάτου...και τότε.
Όταν η μία μέρα είναι σαν όλες, τότε είναι όλες σαν μία. Και στην πλήρη ομοιομορφία θα βιωνόταν και η πιο μακρόχρονη ζωή ως τελείως σύντομη και θα εξανεμιζόταν χωρίς να το αντιληφθούμε."
" Βλέπετε, λοιπόν κύριοι ; "
"Και άρχισε να μιλάει για το "λόγο", για την λατρεία του λόγου, της ευφράδειας, του θριάμβου της ανθρωπιάς, όπως την ονόμαζε. Γιατί ο λόγος έλεγε, ήταν η δόξα του ανθρώπου και το μόνο που έκανε τη ζωή ανθρώπινη.
Όχι μόνο ο ουμανισμός - η ανθρωπιά εν γένει, όλη η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο σεβασμός προς τον άνθρωπο και ο ανθρώπινος αυτοσεβασμός ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με το λόγο, με τη λογοτεχνία- γιατί ο ωραίος λόγος γεννούσε ωραίες πράξεις. Θάπρεπε να είχε προχωρήσει λίγο πάρα πέρα και αν πει ότι το ωραίο ύφος οδηγεί σε ωραίες πράξεις."
Πολιτισμός !
Το να γράφεις ωραία σήμαινε σχεδόν να σκέφτεσαι ωραία και από εκεί ήταν μόνο ένα βήμα στις ωραίες πράξεις." Τι είναι ο άνθρωπος, πόσο εύκολα γελιέται αλήθεια η συνείδησή του!"
Από αίσθημα καθήκοντος άκουγε ο Χανς Κάστορπ τον Σεττεμπρίνι και εξέταζε ευμενώς τις απόψεις του για τη λόγική, τη Δημοκρατία και το ωραίο ύφος, πρόθυμος να επηρεαστεί."
Τι ή ποιός όμως βρισκόταν σε εκείνη την άλλη κατεύθυνση; Προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που να οδηγήσει και πάλι την σκέψη του και τη δραστηριότητά του;"...
(...σελ. 263, .264, 265, Εξάντας, β τόμος)
"ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΥΝΟ", του Thomas Mann